,,Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni”
K.K. Baczyński: Historia

W przededniu rocznicy Powstania Styczniowego uroczystym apelem przypomnieliśmy o tym czasie w naszej historii, który przyniósł Polakom wiele cierpień, ale także nowych doświadczeń prowadzących do wybicia się Polski na niepodległość.

Uczniowie klasy II b LO zachęcali obecnych do tego, by raz jeszcze wrócili do tamtych wydarzeń. Zapragnęli przywołać zbiorowej pamięci Polaków wybitnych przywódców walki powstańczej i uhonorować ich czyny.

Powstanie styczniowe, które wybuchło 22 stycznia 1863 roku, stało się jednym z narodowych mitów. Z legendy powstańczej czerpały kolejne pokolenia Polaków. Przy grobach powstańców styczniowych przysięgali w czasie II wojny światowej młodzi żołnierze podziemia niepodległościowego. W II Rzeczpospolitej oficerowie Wojska Polskiego jako pierwsi oddawali honory weteranom 1863 r. Także dziś powszechny jest szacunek społeczny wobec Powstańców i ich determinacji w walce o wolność.

Przygotowując to spotkanie o tematyce historycznej chcieliśmy dać wyraz naszemu przywiązaniu do wspólnej przeszłości, która zadecydowała o naszej narodowej tożsamości.

Warto wiedzieć:

Ciekawym zjawiskiem doby powstania styczniowego było noszenie biżuterii patriotycznej, wyrażającej sprzeciw wobec zaborców, a także przypominającej o ofiarach demonstracji oraz walk powstańczych. Były to: pierścienie, broszki, szpile, klamry z wyobrażeniem orła lub krzyża oplecione koroną cierniową, łańcuchy, gałązki palmowe nawiązujące do pamięci o poległych, czaszki, a także kotwice i serca, przypominające o cnotach: wierności i nadziei na zmartwychwstanie ojczyzny. Obowiązywała powszechna żałoba na znak pamięci o poległych, a później także na znak smutku po upadku powstania.

 Magdalena Kreczko (B.C.)